ในฐานะที่เป็นองค์ประกอบทางอิเล็กทรอนิกส์ทั่วไปตัวเหนี่ยวนำมีบทบาทสำคัญในการออกแบบวงจรบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้การสำรวจเชิงลึกเกี่ยวกับลักษณะพื้นฐานของตัวเหนี่ยวนำและการประยุกต์ใช้ในระบบวงจรรวมถึงวิธีการใช้คุณลักษณะเหล่านี้เพื่อให้ได้ฟังก์ชั่นวงจรเฉพาะ
ลักษณะพื้นฐานของตัวเหนี่ยวนำ
ลักษณะหลักของตัวเหนี่ยวนำคือวิธีที่มันตอบสนองแตกต่างจากกระแสไฟฟ้าสลับกระแสไฟฟ้าและกระแสตรงในทางตรงกันข้ามกับลักษณะของตัวเก็บประจุตัวเหนี่ยวนำอย่างมีประสิทธิภาพปิดกั้นทางของกระแสสลับในขณะที่อนุญาตให้ผ่านกระแสตรงที่ราบรื่นลักษณะนี้เกิดจากโครงสร้างทางกายภาพที่เป็นเอกลักษณ์และหลักการทำงาน
เมื่อสัญญาณ DC ผ่านขดลวดของตัวเหนี่ยวนำความต้านทานของขดลวดไปยังกระแสมีน้อยที่สุดปรากฏขึ้นเป็นความต้านทานของสายไฟเท่านั้นดังนั้นกระแสไฟฟ้า DC สามารถผ่านตัวเหนี่ยวนำได้อย่างราบรื่นด้วยแรงดันไฟฟ้าลดลงน้อยมากในกรณีของกระแสสลับตัวเหนี่ยวนำจะทำงานแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเมื่อสัญญาณ AC ผ่านขดลวดแรงไฟฟ้าที่เกิดขึ้นเองจะถูกสร้างขึ้นที่ปลายทั้งสองของขดลวดทิศทางของแรงไฟฟ้าที่เกิดขึ้นเองนี้ตรงข้ามกับทิศทางของแรงดันไฟฟ้าภายนอกดังนั้นจึงปิดกั้นทางเดินของกระแสสลับอย่างมีประสิทธิภาพในระยะสั้นตัวเหนี่ยวนำแสดงลักษณะที่แตกต่างกันภายใต้การกระทำของกระแสประเภทต่าง ๆ นั่นคือพวกเขาแสดงสถานะความต้านทานต่ำในวงจร DC และสถานะความต้านทานสูงในวงจร ACโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของกระแสสลับความถี่สูงความต้านทานของขดลวดจะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มความสามารถในการปิดกั้นกระแสสลับ
การทำงานร่วมกันระหว่างตัวเหนี่ยวนำและระบบวงจร
ตัวเหนี่ยวนำถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในการออกแบบวงจรโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรวมกับตัวเก็บประจุเมื่อตัวเหนี่ยวนำและตัวเก็บประจุทำงานร่วมกันพวกเขาสามารถสร้างวงจรหลายประเภทเช่นตัวกรอง LC และ LC oscillatorsวงจรเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในการประมวลผลสัญญาณตัวอย่างเช่นในตัวกรอง LC การรวมกันของตัวเหนี่ยวนำและตัวเก็บประจุสามารถกรองส่วนประกอบความถี่ที่ไม่พึงประสงค์ได้อย่างมีประสิทธิภาพและตรวจสอบความบริสุทธิ์และความเสถียรของสัญญาณที่ต้องการใน LC oscillator ตัวเหนี่ยวนำและตัวเก็บประจุมีปฏิสัมพันธ์เพื่อสร้างความถี่การแกว่งที่เสถียรซึ่งมีความสำคัญในสาขาเช่นการสื่อสารไร้สายและเครื่องกำเนิดสัญญาณ